هفته گذشته، حدود 50 هنرمند فرانسوی، از جمله ژولیت بینوش، ایزابل آجانی و ایزابل هوپر، موهای خود را کوتاه کردند - یک ژست عزاداری سنتی ایرانی - در همبستگی با تظاهرات زنان علیه رژیم تهران و رهبر علی خامنه‌ای، که از سال 1989 عالی است. تظاهرات «زن، زندگی، آزادی» که در پی مرگ مهسا امینی جوان 22 ساله کرد ایرانی به دلیل عدم رعایت حجاب توسط «پلیس اخلاق» بازداشت شده بود، وارد چهارمین هفته خود شده است. اما شانس واقعی تغییر واقعی در ایران 43 سال پس از انقلاب 1357، تصرف قدرت توسط آیت الله ها و استقرار جمهوری اسلامی چقدر است؟ آیا اعتراض فعلی منجر به انقلاب جدیدی خواهد شد که بسیاری به آن امیدوارند یا به انقراض همه مخالفان توسط نیروهای نظم مانند سال 2009 (در جریان اعتراضات به انتخاب مجدد تقلبی رئیس جمهور احمدی نژاد) و در سال 2019 منجر خواهد شد؟
رژیم مسئولیت مرگ مهسا امینی در تهران در ۲۵ شهریور را با استناد به یک مشکل اساسی بهداشتی انکار کرد، اما از آن زمان، طبق گزارش حقوق بشر ایران، ۱۸۵ نفر توسط رژیم در ارتباط با تظاهرات‌ها کشته شده‌اند، از جمله حداقل. 3 دختر جوان دیگر، حدیث نجفی، نیکا شکرمی و سارینا اسماعیل زاده. حدیث نجفی 30 شهریور در کرج به ضرب گلوله کشته شد. مقامات رسمی گفتند نیکا شاکرمی و سارینا اسماعیل زاده خودکشی کردند، اما سازمان های حقوق بشری از جمله عفو بین الملل ادعا کردند که آنها پس از ضرب و شتم توسط پلیس جان خود را از دست دادند. نیکا شاکرمی پس از فیلمبرداری در حال سوزاندن حجاب خود در جریان اعتراضات در پایتخت ناپدید شده بود. عمه و عمویش ابتدا به بی بی سی گفتند که او 5 روز قبل از مرگ در بازداشت سپاه پاسداران بوده است. اگر آنها بعداً از گزارش رسمی حقایق حمایت کردند، همه چیز نشان می دهد که این تغییر نتیجه تهدید به مرگ بوده است. گواهی فوت که بی بی سی نیز به دست آورده است، ادعا می کند که این دختر در اثر "صدمات متعدد ناشی از ضربات جسم سخت" تسلیم شده است. همان رصد انجمن های حقوق بشر در رابطه با سارینا اسماعیل زاده که قبلاً با فیلم های اعتراضی اش در یوتیوب شناخته شده بود و خانواده اش نیز پس از مرگش تحت فشار قرار گرفتند.
بسیج زنان علیه حجاب اجباری که از ابتدا با جمهوری اسلامی همراه بود، تازگی ندارد: در 17 اسفند 1357، ده ها هزار زن ایرانی در تهران علیه حجاب اعلام شده از روز قبل تظاهرات کردند. توسط آیت الله خمینی در نبرد شکست خورد، حجاب در آوریل 1983 اجباری شد، اما نظرسنجی های انجام شده توسط گروه GAAMAN بین سال های 2019 تا 2022 نشان می دهد که همه اقشار جامعه ایران اعم از زن و مرد عمدتاً با آن مخالف هستند. علاوه بر این، مفسران خاطرنشان می کنند که یک تغییر اجتماعی در ایران به لطف «زومرها» یا «نسل Z» متولد شده پس از سال 2000 که در اعتراضات کنونی بسیار حضور دارند، در حال رخ دادن است. به خوبی از طریق اینترنت به دنیای خارج (و با مهاجران ایرانی) متصل هستند، قادر به سازماندهی خود با استفاده از شبکه های اجتماعی و ترس کمتر از والدین خود هستند، تخمین زده می شود که این 6 میلیون ایرانی می توانند وضعیت سیاسی کشور را تغییر دهند، حتی اگر آنها را تغییر دهند. تنها 7 درصد جامعه را تشکیل می دهند.
در حالی که این عوامل نشان می دهد که مقاومت در برابر دولت می تواند در نهایت به یک خیزش ملی تبدیل شود، موفقیت آن در آینده تضمین نشده است. هیچ ضد قدرت رسمی در ایران وجود ندارد، همه اپوزیسیون سیاسی توسط رژیم سرکوب شده است، که تا کنون هیچ نشانه ای از ضعف نشان نمی دهد. در درون نیروهای امنیتی نیز که رفتار آنها در ماه های آینده تعیین کننده خواهد بود، اختلافی وجود ندارد. اعتقاد بر این است که آخوندها مصمم هستند اشتباه مهلک شاه را تکرار نکنند، شاهی که سعی کرد با دادن امتیازاتی ناآرامی 1978 را فرو نشاند و در یک سخنرانی تلویزیونی در 6 نوامبر گفت که «صدای انقلاب را شنیده است. ". از زمان روی کار آمدن ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور افراطی محافظه‌کار در سال 2021 - که گاهی به دلیل نقشش در سرکوب مخالفان در سال 1988 "قصاب تهران" خوانده می‌شود، هر گونه آرامش منتفی به نظر می‌رسد. در حال حاضر، مسیری که رژیم از آن حمایت می‌کند، مسیر سرکوب است، که به‌طور متناقضی تاریک‌گرایی و آخرین نوآوری‌های فناوری را با هم ترکیب می‌کند. ایران به‌ویژه با شرکت‌های چینی مانند هواوی برای توسعه ابزارهای نظارتی (تشخیص چهره و غیره) برای تسهیل شناسایی مخالفان و کنترل اینترنت کار می‌کند.
علی خامنه ای در پی درگذشت مهسا امینی از سکوت بیرون آمد تا دخالت دشمنان همیشگی انقلاب یعنی آمریکا و اسرائیل را محکوم کند.
پیتر بنیستر
منبع: مادام فیگارو.